کیت تشخیصی 1-FXIII / PAI

محصولات مرتبط: کیت ریل تایم FXIII/PAI-1، کیت تشخیصی F13/ PAI-1، کیت تشخیص مولکولی پلاسمینوژن1/F13، 

مهارکننده ی عامل فعال ساز پلاسمینوژن 1 (PAI-1) از مهمترین عوامل خنثی سازی و مهار سریع فعال ساز پلاسمینوژن بافتی (T-PA) در حین لیز فیبرین است. مقادیر بیش از حد PAI-1  با جلوگیری از تبدیل پلاسمینوژن به پلاسمین، باعث تجمع فیبرین در عروق خونی شده و با پایدارسازی لخته خون می تواند عامل خطری برای ترومبوز و ایست قلبی محسوب شود.

پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G باعث افزایش بیش از حد PAI-1 در خون می شود. در این پلی مورفیسم، فرم سالم 5G بوده و با اتصال به فاکتور مهاری، میزان و غلظت PAI-1 را در خون تنظیم می کند. آلل 5G سبب رونویسی بیش از حد ژن PAI-1 می شود.

فاکتور XIII یا عامل تثبیت‌کننده فیبرین، نام یکی از پروتئین‌های دخیل در انعقاد خون است. فاکتور سیزده آنزیمی، پروتئینی است که پس از فعال شدن در پی یکسری واکنش‌های پی در پی به انعقاد خون در مواقع لزوم کمک می‌نماید. فاکتور XIII در واقع یک ترانس‌گلوتامیناز است که به وسیله ترومبین و در حضور کوفاکتور کلسیم فعال می‌شود و با اثر بر رشته‌های فیبرین موجب ایجاد پیوندهای عرضی و شبکه فیبرینی لخته می‌شود. پلی مورفیسم رایج ژن FXIII، انتقال G > T در اگزون دوم ژن F13A1، منجر به جایگزین شدن لوسین (Leu) به والین (Val) در زیر واحد A می شود. تحقیقات نشان داده است که FXIII در حامل های Leu فعالیت بیشتری دارد، در حالی که هموزیگوت های Val کاهش فعالیت این عامل را نشان می دهند. پلی مورفیسم Val34Leu FXIII همچنین بر ساختار لخته فیبرین تأثیر می گذارد، به ویژه در حضور افزایش غلظت فیبرینوژن، و آن را بسیار سفت تر می کند. در مجموع، این پلی مورفیسم با کاهش فعالیت فاکتور FXIII می تواند سبب ناپایداری لخته خون شده موجب بروز تظاهرات بالینی مانند خونریزی مغزی، سقط جنین وخونریزی تاخیری می‌گردد.  

کمبود مادرزادی FXIII دو نوع است: کمبود شدید FXIII هتروزیگوت/ مرکب که منجر به علائم خونریزی شدید می شود و کمبود هتروزیگوت خفیف FXIII که با خونریزی خفیف (فقط در هنگام ضربه) یا یک فنوتیپ بدون علامت همراه است.

شماره رفرانس

BONPAI-FXIII -24

BONPAI-FXIII-96

شرح کیت

این کیت در دو تیوب و بر اساس واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) به صورت Real-Time ساخته شده است. این محصول برای تشخیص پلی مورفیسم PAI-1 و FXIII در شرایط آزمایشگاهی تهیه شده است. نتایج تشخیصی به‌دست‌آمده توسط این محصول باید همراه با سایر داده‌های بالینی یا آزمایشگاهی تفسیر شوند.

اصول

تشخیص پلی مورفیسم توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) بر اساس تکثیر ناحیه واجد پلی مورفیسم ژن PAI-1 و FXIII انجام میگیرد. در واکنش Real-Time PCR محصول تکثیر شده از طریق فلوروسنت شناسایی می‌شوند. مشاهده شدت فلوروسنت در حین واکنش PCR (به صورت Real-Time) تشخیص محصولات در حال تکثیر را بدون نیاز به باز­کردن مجدد لوله ­های واکنش پس از اجرای PCR ممکن می‌سازد.

موارد کاربرد

این کیت در تشخیص ریسک خطر ابتلا به ترومبوز و به ویژه در مواقع وقوع ترومبوآمبولی وریدی پیش از سن ٤٥ سالگی،ترومبوفلبیت وریدی راجعه، سابقۀ خانوادگی ترومبوز یا ترومبوفیلیا، سقط مکرر جنین، عدم موفقیت IVF، پره‌اکلامپسی و سندرم HELLP، ترومبوز در پی استروژن‌درمانی و یا بارداری، پیش از شروع HRT در یائسگی، پیش از دریافت OCP در افراد پر خطر، IUGR، دکولمان و مُرده‌زایی، سابقۀ ایسکمی یا MI در جوانی، بیماری‌های عروق محیطی، پیش از انجام اعمال جراحی بزرگ، لوپوس سیستمیک و ترومبوسیتوپنی ایمنی، ترومبوز در مواضع غیر معمول (نظیر ورید مزانتریک و سینوس‌های مغزی). توصیه می شود این کیت به همراه کیت 4PLEX استفاده شود.

کیت PAI-1 / FXIII شرکت بن یاخته دارای ویژگیهای زیر است:

اختصاصیت بالا و تشخیص دقیق

• طراحی شده براساس ناحیه‌ی جهش یافته دو ژن
• دارای اختصاصیت 100% و تشخیص دقیق هموزیگوتها و هتروژیگوتها بر اساس اختلاف Ct داده شده

کنترل داخلی 

• از آنجا که فرد همیشه برای یکی از آللهای نرمال و یا جهش یافته باید مثبت باشد، کنترل داخلی در کیت لحاط نشده است.

حساسیت بالا

• حساسیت کیت برابر 1 نانوگرم در واکنش است.

مسترمیکس آماده­‌ی مصرف

• 2 مستر میکس نرمال و جهش یافته در دو کانال سبز و کانال زرد حاوی تمامی مواد تشکیل دهنده‌­ی مورد نیاز برای واکنش PCR
• بدون نیاز به اضافه کردن مواد ضروری برای انجام تست PCR
• تضمین تکرار پذیری نتایج آزمایش
• سازگار با طیف گسترده ای از دستگاه‌های Real-time PCR از جمله، Rotor Gen 3000,6000، MIC و ABI Quantstudio Real-time PCR System

آنالیزنتایج  

آنالیز نتایج توسط نرم افزار مربوطه و بر اساس دستورالعمل دستگاه انجام شود. در کانال رنگی سبز و زرد، آستانه را روی گزینه‌ی Auto قرار دهید.

آنالیز نتایج بر اساس محاسبه‌ی اختلاف Ct بین دو لوله‌ی Wildو Mutant انجام می‌شود. 

1. چنانچه نمونه در کانال سبز دارای منحنی سیگموئیدی و فاز لگاریتمی باشد:

الف: اگر لوله‌ی Wild حداقل 1 واحد Ct کمتر از لوله‌ی Mutant باشد، فرد برای پلی مورفیسم PAI-1 4G/5G هموزیگوت سالم است.

ب:  اگر لوله‌ی Mutant حداقل 1 واحد Ct کمتر از لوله‌ی Wild باشد، فرد برای پلی مورفیسـم PAI-1 4G/5G هموزیگوت بیمار است.

ج: اگر اختلاف Ct بین دو لوله سـالم و بیمار کمــتر از 1 واحـد باشد، فرد برای پلی مورفیسـم PAI-1 4G/5G  هتروزیگوت است. 

2. چنانچه نمونه در کانال زرد دارای منحنی سیگموئیدی و فاز لگاریتمی باشد:

الف: اگر سیگنال فقط در لوله‌ی Wild مشاهده شد، و یا Ct در لوله‌ی Wild حداقل 5 واحد Ct کمتر از لوله‌ی Mutant باشد، فرد برای پلی مورفیسم FXIII هموزیگوت سالم است.

ب:  اگر سیگنال فقط در لوله‌ی Mutant مشاهده شد، و یا Ct در لوله‌ی Mutant حداقل 5 واحد Ct کمتر از لوله‌ی Wild باشد، فرد برای پلی مورفیسم  FXIII هموزیگوت بیمار است.

ج: اگر سیگنال در هر دو لوله‌ مشاهده شد، اختلاف Ct بین دو لوله سالم و بیمار کمتر از 5 واحد باشد، فرد برای پلی مورفیســم PAI- FXIII هتروزیگوت است. 

از آنجا که هر فرد یکی از آلل‌های نرمال و یا جهش یافته و یا هر دوی آنها را دارا می باشد، بنابراین همیشه نتیجه آزمایش باید حداقل برای یكی از انواع نرمال یا جهش یافته مثبت باشد. بنابراین، این آلل ها در واقع به عنوان کنترل داخلی ایفای نقش می کنند. در صورتی که برای نمونه ای، سیگنالی در کانال سبز یا زرد دیده نشود و یا منحنی مربوط به آن سیگموئیدی نباشد، آزمایش نامعتبر بوده و باید دوباره تکرار شود.

جدول تفسیر نتایج